چند سال پیش، روشی را برای تهیه دستور تهیه‌‌های آب با استفاده از محلول‌های معدنی غلیظ، رقیق‌شده با آب یونیزه‌شده، منتشر کردیم تا طیف وسیعی از آب‌ها با سختی و قلیاییت متفاوت تهیه شود. این پست را با دستور تهیه های جدید به روز می کند که به شما امکان می دهد به راحتی یک GH و KH خاص را در آب خود هدف قرار دهید.
ما همچنین یک برنامه وب به نام ماشین‌حساب آب ایجاد کرده‌ایم که به شما امکان می‌دهد بفهمید اگر مواد معدنی را به آب موجود اضافه کنید، نه فقط آب دیونیزه شده، چه اتفاقی می‌افتد. این برای هر کسی که در مناطقی دارای آب نرم است و می‌خواهد آب لوله‌کشی خود را دوباره معدنی کند، مفید خواهد بود.
دستور تهیه های کنسانتره
قبل از شروع به موارد زیر نیاز دارید:
جوش شیرین – NaHCO3، بی کربنات سدیم (با بیکینگ پودر اشتباه گرفته نشود)
نمک اپسوم – MgSO4.7H2O، سولفات منیزیم.
آب دیونیزه / مقطر / فوق خالص
ترازو (دقت تا 0.01)
3 ظرف آب ~ 1 لیتری (ترجیحاً شیشه ای و بدون بو و باقی مانده) دو ظرف برای تهیه کنسانتره در آن است. سوم این است که آب دم نهایی خود را با آن مخلوط کنید.
محلول بافر
1.68 گرم بی کربنات سدیم را در 1 لیتر آب دیونیزه حل کنید. این یک محلول با KH به عنوان (CaCO3) ایجاد می کند تا جایی که بتوانیم به 1000 ppm برسیم.
محلول سختی
۲٫۴۵ گرم نمک اپسوم را در ۱ لیتر آب دیونیزه حل کنید. این یک محلول با GHبه عنوان (CaCO3) 1000 ppm ایجاد می کند.
دستور تهیه آب خود را با استفاده از آب دیونیزه بسازید
استفاده از این دو محلول با آب دیونیزه شده بسیار ساده است. برای به دست آوردن KH و GH مورد نظر خود، می توانید به سادگی از آن تعداد میلی لیتر از هر محلول استفاده کنید، سپس حجم کل را با آب دیونیزه به 1 لیتر برسانید.
آب از قبل موجود را معدنی کنید
اگر ترجیح می دهید سختی یا بافر را به آب موجود اضافه کنید، شاید از کلسیم یا سایر مواد معدنی موجود در آب استفاده کنید، می توانید از این ماشین حساب برای تعیین میزان KH، GH و TDS نهایی آب خود استفاده کنید. . برای مثال اگر بخواهید سختی آب بطری مورد علاقه خود را افزایش دهید یا اگر در منطقه آب نرم زندگی می کنید، آب لوله کشی خود را معدنی کنید، این کار مفید است.
برای استفاده از این ماشین حساب، KH و GH آب موجود )و در صورت تمایل (TDS را اندازه گیری کنید، سپس این اعداد را به همراه مقادیر هر محلولی که قصد استفاده از آن را دارید در ماشین حساب قرار دهید.
خواهید دید که افزودن 10 میلی لیتر محلول به سادگی KH یا GH را 10 واحد افزایش نمی دهد، مانند آب مقطر. این به این دلیل است که خود محلول ها آبی را که با آن شروع کرده اید رقیق می کنند. با تغییر مقدار هر محلولی که استفاده می کنید، باید بتوانید میزان GH و KH مورد نظر خود را به دست آورید.
چرا این دستور تهیه ها متفاوت هستند؟
راه حل های قبلی ما به گونه ای طراحی شده بودند که به ترتیب 1 گرم در لیتر یون منیزیم یا بی کربنات به شما می دهند. با این حال، این روشی نیست که ما معمولاً سختی و قلیائیت را اندازه گیری می کنیم.
به جای تعیین مستقیم غلظت یون‌ها، سختی (GH) و قلیائیت (KH) معمولاً با معادل‌های کربنات کلسیم اندازه‌گیری می‌شوند. به عبارت دیگر، اگر تمام سختی یا قلیایی بودن آن فقط به دلیل کربنات کلسیم باشد، به شما می گوید چند قسمت در میلیون کربنات کلسیم خواهید داشت.
به این ترتیب اندازه‌گیری می‌شود زیرا کیت‌های آزمایش قطره ساده نمی‌توانند بین یون‌های کلسیم یا منیزیم تمایز قائل شوند، بنابراین راحت‌تر می‌توان فرض کرد که تمام آن کلسیم است. این بدان معناست که وقتی شروع به استفاده از نمک‌های منیزیم یا سدیم برای تغییر آب می‌کنیم، باید کمی ریاضیات را انجام دهیم تا این مقادیر را به معادل CaCO3تبدیل کنیم.
برای اینکه آزمایش سختی‌های مختلف را برای شما آسان‌تر کنیم، دستور تهیه‌‌ها را تغییر داده‌ایم تا به جای آن KH و GH خاصی را هدف قرار دهیم. این بدان معنی است که شما به راحتی می توانید هر GH یا KH را که دوست دارید، بدون نیاز به تبدیل هدف قرار دهید.
دستور تهیه های آب
اینها دستور تهیه های اصلی آب Barista Hustle هستند که برای استفاده با کنسانتره های جدید به روز شده اند.
دستور 1 – ملبورن
بافر 11.5 گرم
سختی 23.7 گرم
- 964.8 گرم آب DI
این یک تقریب نزدیک به آب ملبورن است. این آب بسیار “نرم”، دارای محتوای معدنی کم است، و برای آن دسته از دم‌آوری‌های طولانی با فیلتر یا قهوه‌آزمایی‌هایی که در طول پنج تا ده دقیقه زمان می‌برند، مفید است. همچنین به آن دسته از رست‌های تیره‌تر اسپرسو که نیازی به کمک زیادی برای عصاره‌گیری ندارند، کمک میکند.
دستور 2 – بوداپست WOC
بافر 40.1 گرم
سختی 51.2 گرم
- 908.7 گرم آب DI
این در محدوده هدف مسابقات جهانی دم‌آوری در بوداپست است (سختی کل 51 میلی گرم در لیتر به عنوان CaCO3، 40 میلی گرم در لیتر قلیاییت (در بوداپست سختی کل از کلسیم و همچنین منیزیم حاصل می شود که منجر به عطر و طعم متفاوت می شود – رقبا مراقب باشند…
دستور 3 – SCA
بافر 40.1 گرم
سختی 68.6 گرم
- 891.3 گرم آب DI
این مشخصات رسمی SCA از کتابچه راهنمای SCAA 2009 است. مشابه بوداپست، تنها سختی کل کمی افزایش یافته است. مشخصات محدوده سختی کل را از 17 میلی گرم در لیتر به عنوان CaCO3 تا 85 میلی گرم در لیتر به عنوان CaCO3 بیان می کند. بنابراین می‌توانید بافر خود را در اینجا 40.1 گرم ثابت نگه دارید و تا 17 گرم محلول منیزیم یا تا 85 گرم کاهش دهید )فراموش نکنید که کل کنسانتره استفاده شده را از آب DI خود کم کنید!(
دستور 4 – دستور Barista Hustle Water
بافر 40.1 گرم
سختی 80.7 گرم
- 879.2 گرم آب DI
دستور تهیه اصلی آب Barista Hustle – جایی که همه چیز شروع شد ، 4.3 گرم کنسانتره Mg اضافه کنید و در بالاترین حد مشخصات استانداردSCA قرار میگیرید.
دستور 5 – آب رائو
بافر 50.1 گرم
سختی 75.7 گرم
- 874.2 گرم آب DI
این به ترکیب شیمیایی آب توصیه‌شده اسکات رائو برای دم آوری قهوه‌ای خوش طعم و متعادل نزدیک است. کمی بالاتر از استاندارد SCA در سختی کل و بافر، با بافر کمی بیشتر از دستور BH.
دستور 6 – آب هندن
بافر 30.8 گرم
سختی 99.9 گرم
- 869.3 گرم
اینجا نزدیک به مرکز منطقه ایده‌آل دم‌آوری کریستوفر هندن و مکسول کولونا داشوود است. اگر تمایل دارید قهوه خاصی را تنظیم کنید از این آب استفاده کنید، نقطه شروع خوبی است.
دستور 7 – بسیار سخت
بافر 35.1 گرم
سختی 126.1 گرم
- 838.9 گرم آب DI
این صعود را در “سختی آب” آغاز میکند، احتمالا برای دم آوری قهوه فیلتری با زمان کوتاه مناسب‌تر است. این آّب شروع به گرفتن مقدار زیادی عصاره از قهوه میکند، بنابراین دستور تهیه های دم آوری نیاز به انطباق دارند. این کار همه چیز را از قهوه جدا می کند. بنابراین یا از طریق تنظیمات آسیاب، زمان دم کردن را کاهش داده یا تسریع کنید، و وزن نوشیدنی خود را کوتاه یا افزایش دهید. بسته به درجه برشته کاری در جایی در امتداد این دو طیف، چیزی خوشمزه پیدا خواهید کرد..
دستور 9 – نقطه خیلی ساخت
بافر 45.2 گرم
سختی 176.8 گرم
- 778 گرم آب DI
این یک نقطه نسبتاً بالا از سطح معدنی است که در آن شما اساساً آمپر را تا 11 میل می کنید. پارامترهای دم آوری شما از دستور تهیه های قبلی آب باید در اینجا تغییرات زیادی داشته باشد.
نکته ای در مورد TDS
توجه داشته باشید که TDS ارائه شده توسط این ماشین حساب ممکن است دقیقاً مشابه TDSی نباشد که در صورت اندازه گیری محلول حاصل با TDS متر مشاهده می کنید. این به این دلیل است که مترهای TDS نسبت مشخصی از تمام یون‌های موجود در آب را در نظر می‌گیرند و با افزودن این محلول‌ها، این نسبت را به هم می‌زنیم.
قسمت «7H2O» به این واقعیت اشاره دارد که آب بخش ذاتی شکل کریستالی این نمک را تشکیل می‌دهد که می‌توانید از مغازه‌ها بخرید، این کریستال‌های شفاف به نام نمک‌های اپسوم هستند. هر مولکول سولفات منیزیم توسط هفت مولکول آب در این نوع کریستال احاطه شده است. ما در اینجا این را مشخص می کنیم، زیرا وزن آب در کریستال بر محاسبات تأثیر می گذارد.
در آخر، یک هشدار: آب معدنی شده را در دستگاه اسپرسوساز خود قرار ندهید، مگر اینکه از کاری که انجام می دهید مطمئن باشید (در این صورت، احتمالاً به این پست نیاز ندارید!) اگر آب بسیار سختی ایجاد می‌کنید و کتری خود را با آن پر می‌کنید، تعمیر آن نسبتاً آسان است – اما جرم‌گیری دستگاه اسپرسوساز اصلاً جالب نیست.
